Ik begeef mij nu op glad ijs terwijl buiten de mussen van het dak vallen. Ook de realistische mussen waagde zich als tjirpend aan het gevoelige onderwerp “damesvoetbal” en worden nu massaal neergeschoten. Maar ieder vogeltje zingt zoals ‘ie gebekt is en ik zing dan ook een deuntje mee. Met gevaar voor eigen leven, dat weer wel.
Laat ik beginnen te constateren dat het WK-2019, met deelname van de Nederlandse dames, ons door de strot is geduwd. En door wie? Wat denkt u zelf? De marketeers, de bedrijven, de commercie, de media en iedereen ruikt weer geld. Datzelfde geld wat ook het mannenvoetbal kapot heeft gemaakt. En als de geldwolven het vrouwenvoetbal uitgemolken hebben dan introduceren ze wel het transgender-WK, het WK-voetbal met een rugbybal en een WK voor bijstandsmoeders. De commercie is meedogenloos en wij laten het allemaal gebeuren, immers, een vlaggetje, een toetertje, veel bier en we hebben weer een feestje.
De aandacht die dit WK heeft gecreëerd weegt niet op tegen de werkelijkheid. Sorry.
De opgedrongen euforie druist ook in tegen mijn eigen werkervaring rondom het meidenvoetbal. Het wordt door de media gebracht als iets fantastisch, iets wat je moet omarmen anders heb je wat gemist want het meidenvoetbal is wel zo groot aan het worden dat Nederland er een wereldsport bij heeft en waar wij in uit kunnen blinken.
De waarheid is weerbarstiger. Het is allemaal nog lang geen koek en ei. Zo liggen op onze landelijke voetbalevenementen die wij organiseren de deelname van jongens en meisjes verhoudingsgewijs op 95% jongens en 5% meisjes. Sorry, cijfers liegen niet.
De meeste clubs kunnen nog geen volledig meidenteam op de been krijgen.
Weinig goed geschoolde trainers binnen clubs/verenigingen willen meidenteams begeleiden.
Vrouwelijke scheidsrechters zijn er amper.
Jongens blijven moeite houden met het meespelen van meiden in hun team en spelen de bal liever over naar een balvaste jongen.
Ik ben als sinds 1986 beroepsmatig voetbalconditietrainer. Mijn eerste stappen zette ik niet in het voetbal maar als conditietrainer op NSC Papendal omdat de voetbalwereld destijds altijd een paar passen achter liep met innovatie. Daar op Papendal trainde ik dag in dag uit allerlei sporters op het gebied van kracht, coördinatie en uithouding. Van badmintonspelers tot boksers, tennissers en hardlopers en schermers tot een schansspringer, hockeyteams en allerlei andere spelsporters. Alles trainde ik op het fysiek, dames en heren! Beroeps en amateursporters.
Een ding was mij wel duidelijk. Accenten leggen bij de twee Homo sapiens was essentieel. Immers, vrouwen hebben andere kwaliteiten dan mannen en andersom. Dan daarbij, ik heb hierin niets te willen, dit is een wetmatigheid van moeder natuur. Maar kracht is wel het belangrijkste verschil tussen de man en de vrouw. De een heeft van God een kilootje meer meegekregen dan de andere. Bij vrouwen was behendigheid en doorzetten vaak geen probleem maar handelingssnelheid in combinatie met kracht wat weer andere essentiële voordelen mee brengt, dáár moest ik bij hun aan werken om iets van die achterstand goed te maken. En dat is wat je mist als je het damesvoetbal bekijkt. Het is trager, minder coördinatief en de kracht voor afstandsschoten ontbreekt.
Om mijn visie over allround topsporters weer kracht bij te zetten. Jacky Groenen is voor mij de beste allroundspeler van dit team. En dit komt dus niet uit de lucht vallen. Zij was voorheen een nationaal judokampioen op topniveau. En dit zie ik weer terug in haar spel van balafpakster, fysiek sterk en super atletisch .
Gelukkig is damesvoetbal wel groeiende in al haar facetten. Ook hier, cijfers liegen niet.
Maar vertel wel het hele verhaal want er is nog een oorlog te winnen bij het meidenvoetbal. Bijvoorbeeld dat de kwaliteit van trainingen omhoog moet. Want als het bij de jongensvoetbal al jaren tanende is, zouden de meiden dan wél kwaliteitstrainingen krijgen? Willen we nu bereiken dat vrouwenvoetbal er net zo krachtig en gecoördineerd uit gaat zien als bij mannen? Onmogelijk. Kijk met een andere bril en damesvoetbal is fantastisch.
En waarom zitten er aan die Popie Jopie-tafels bij de NOS geen persoon die wat meer achter dit opgetrokken rookgordijn eerlijk haar of zijn verhaal kan vertellen hoe de vlag er nu werkelijk bij hangt met het damesvoetbal. Nee, cabaretiers en tout bekende Nederlander mag bij de NOS plaatsnemen en zijn plasje er overheen doen zonder kennis van zaken te hebben.
En als er kritisch, opbouwend en bovenal op kennis van zaken realistische gefundeerde kritiek komt van bv Pierre van Hooijdonk na de wedstrijd tegen Japan dan wordt hij in het NRC neergesabeld door een televisie-recencist want oh oh, je zou eens de waarheid vertellen. Het was gratis advies waar ze tegen Italië iets mee zouden kunnen doen. Maar nee, in de ogen van het NRC was het azijnzeiken.
Is meidenvoetbal nu fijn om naar te kijken? Ja, voor mij als beroepsmatig sportman wel.
Meidenvoetbal staat voor mij synoniem voor sportiviteit, uitoefenen van pure sport met alles wat de vrouw aankan binnen haar vermogen. Het respect naar elkaar toe maar ook respect voor de soms scheidsrechtelijke dwalingen spat van de tv. Ze zijn leuk onder elkaar, soms zelfs op het aandoenlijke af en nog spontaan tijdens een persconferentie, En willen we niet allemaal die voetbalwereld terug zoals deze meiden voetbal beoefenen met alles erop en eraan?
Met dit gegeven zouden die gladde marketeers de positionering van het vrouwenvoetbal moeten verkopen. Win je veel meer mee.
Het mannenvoetbal is inmiddels zo wanstaltelijk geworden dat ik en vele met mij zich gaan afzetten tegen dit elitefeestje. Mannenvoetbal is weggelegd voor de megalomane lieden van deze aarde. Geld, corrupte, voetbal. Het is één woord geworden. Het is net zo meedogenloos als de financiële wereld in al haar blindheid. Iedere burger weet tegenwoordig elk nietig eilandje te liggen in een of andere oceaan door het geld wat daar allemaal is gestald door zaakwaarnemers, trainers en bestuursleden. Hele regeringen stemmen zo nodig hun beleid af op het voetbal om hun louche praktijken weer glans te geven en de FIFA knijpt wel een oogje dicht. Het WK in Rusland en Qatar als lichtend voorbeeld.
Zodra de wetten van het mannenvoetbal zijn intrede doet bij het vrouwenvoetbal is de charme van hun spel er af. De een gaat meer verdienen dan de ander en gunnen ze elkaar ook het licht niet meer in de ogen. Zaakwaarnemers zullen ook hier meedogenloos zijn en de commercie zal dan gaan bepalen wat een speelster wel en niet mag. De interviews met de speelsters zullen net zo saai en afgewogen zijn als bij de mannen. Het tijdrekken, het theater na een duwtje en het manipuleren van de scheidsrechter zal dan ook bij de dames van alle dag zijn. Laat dit allemaal alsjeblieft niet gebeuren….
Enfin, door vechtlust en een uitmuntende conditie staan de Oranje-wijffies mooi in de finale. Zij laten de leeuw niet in zijn hempie staan.
En als laatste;
Laten we snel na alle euforie pleiten voor een vrouwelijke overkoepelende voetbalbond. De WIFA, Womans International Football Association. Met alleen vrouwen aan de top. Dat willen we toch? Vrouwen aan de top…Dus, vrouwelijke zaakwaarneemsters, vrouwelijke juristen, vrouwelijke beslissingen. Ohhhh, lijkt me heerlijk. Kijken wie dit handje drukken wint. De FIFA of de WIFA. Ik weet het al….
Enfin, damesvoetbal, het zal nooit mannenvoetbal worden, en dat is maar goed ook!!